Λευκάδα 2022 ἤ «ἀποχαιρέτα την, τήν Ἀλεξάνδρεια πού φεύγει*».

Πανοραμική ἄποψη τῆς παραλίας του κάστρου (Φωτ.:Ἄρτεμις Παπαδάτου).

«Ἡ τήρηση τοῦ παρόντος Συντάγματος ἐπαφίεται στόν πατριωτισμό τῶν Ἑλλήνων, πού δικαιοῦνται καί ὑποχρεοῦνται νά ἀντιστέκονται μέ κάθε μέσον ἐναντίον ὁποιουδήποτε ἐπιχειρεῖ νά τό καταλύσει μέ τήν βία».  (Το κείμενο δεν εἶναι κανένα ἀνέκδοτο. Εἶναι το ἀκροτελεύτιο  ἄρθρο τοῦ Συντάγματος μας (ΦΕΚ  187A/2019), ἄρθρο 120ο, πού ἀντικατέστησε τό θρυλικό 114).

 Ἑνός κακοῦ δοθέντος μύρια ἕπονται:

Ἡ Λευκάδα βρίσκεται τήν στιγμή αὐτή στήν δίνη τοῦ ἀνεξέλεγκτου τουρισμοῦ πού θα σαρώσει πάντα. Τά τελευταία γεγονότα εἶναι ἀρκούντως ἀνησυχητικά γιά τό νησί μας καί ἰδιαίτερα γιά τήν πόλη μας:

Ἀξιοποίηση τοῦ κάστρου.

Πράγματι καλόν εἶναι ἡ κτηριακή ὑποδομή πού εἶναι ἐκεῖ νά  ἀξιοποιηθεῖ καί νά λειτουγήσει πρός ὄφελος ὅλων. Ἀλλά πῶς; Ἀφαιρῶντας τό τμῆμα αὐτό πού εἶναι στήν οὐσία συνέχεια τῆς ζωῆς τῆς πόλεως ἀπό τούς κατοίκους; Εἶναι σάν νά ἀφαιρεῖς τήν χρήση τῆς  κεντρικῆς πλατείας ἀπό τούς κατοίκους.

Καί ὅπως γράφει ὁ Π. Ροντογιάννης στήν Ἱστορία του (τ. Β΄, σελ. 551): «Τό 1858 ἄρχισε ἡ κατασκευή τοῦ σημερινοῦ δρόμου Πόλεως – Φρουρίου μέσα ἀπό τή λίμνη. Ὁ δρόμος αὐτός χαρακτηριζόταν ἀπό τό Ἐπαρχιακό Συμβούλιο ὡς μεγάλης ἐμπορικῆς σημασίας, γιατί θά σύνδεε τήν προκυμαία (ὅπου σήμερα τό μουράγιο καί ἡ  ἀμμόγλωσσα)  τῆς πόλεως, τόν ἐξωτερικό δηλαδή λιμένα, μέ τήν πόλη, καί ἦταν τῆς προκυμαίας  ἀναπόσπαστο μέρος». Ἔτσι προσδιορίστηκε στά πρακτικά τοῦ Ἐγχωρ. Συμβουλίου. Ἡ πόλις λοιπόν καί ἡ παραλία τοῦ κάστρου εἶναι ἀναπόσπαστα τμήματα. Αὐτό πού ἰσχυροζόμαστε καί ἐμεῖς σήμερα (τό μεγάλο αὐτό ἔργο, κατασκευή ἐξωτερικοῦ λιμένα στό κάστρο, κατασκευή δρόμου, ἀνακατασκευή παλαιοῦ λιμένα στήν πόλη καί διάνοιξη διώρυγας  πόλεως  Ἀλεξάνδου,  ἦταν ἔργο τοῦ Περικλῆ Βαλαωρίτη).

Γιά τήν οὐσία τῆς μελέτης ἔχουν γραφεῖ καί ἀναλυθεῖ νομίζω τά πάντα. Τό μέλλον εἶναι πρός τό παρόν ἄδηλο. Θά δοῦμε ἄν ἡ ἀναδίπλωση θά κρατήσει τουλάχιστον μέχρι τίς ἐκλογές καί μετά θά ἐπανέλθει.  Ἀλλά ἀξίζει νά παρατηρήσουμε ὁρισμένα ἄξια παρατηρήσεως.

Τό Λιμενικό Ταμεῖο δέν εἶναι ἰδιοκτήτης τοῦ χώρου, ἀλλά διαχειριστής δημοσίου χώρου σύμφωνα με τούς ἰσχύοντες Νόμους. Γιά τόν λόγο αὐτό ὄφειλε μέ ἰδιαίτερη προσοχή νά προσεγγίσει τό θέμα ὅταν μάλιστα ἡ περιοχή εἶναι πολλαπλῶς προστατευμένη. Διότι ὅλα ξεκινήσανε ἀπό τήν προκήρυξη τοῦ ἔργου, ὅπως φαίνεται.

 Τό Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας ὕστερα ἀπό μαραθώνια συνεδρίαση ἀποφάσισε, ὅπως δημοσιεύεται :

Το Δημοτικό συμβούλιο Λευκάδας καλεί το Λιμενικό Ταμείο:  

1. να ανακαλέσει τις (10/21-2-2020 και 22/9-3-2021) Πράξεις παραχώρησης λόγω μη τήρησης των όρων της διακήρυξης. κ.λπ.

Ἀλλά στό Λιμενικό Ταμεῖο ἀπό τά 9 μέλη ὁ Δῆμος Λευκάδας ὁρίζει τά 5, ὁ Δῆμος Μεγανησίου τά 3 καί φυσικά ὑπάρχει καί ὁ Λιμενάρχης. Ἄρα Λιμενικό Ταμεῖο = Δῆμος,  μιά καί ἔχει τήν πλειοψηφία. Ἀπευθυνόμεντος στό Λιμενικό Ταμεῖο ὁ Δῆμος στήν οὐσία ἀπευθύνεται στόν ἐαυτό του. Ὑπάρχει κάτι πού δεν καταλαβαίνω; Δέν θά τό σχολιάσω περαιτέρω.

Σημαντικό στοιχεῖο, ἐν προκειμένω εἶναι ἡ καθολική ἀντίδραση τῶν πολιτῶν. Κάτι πολύ ὑγιές καί ἐλπιδοφόρο. Ἀλλά δέν πρέπει νά ἐπαναπαυθοῦν. Τίποτε δέν ἔχει κριθεῖ. Καί νά  θυμοῦνται ὅτι ἔχουν στά χέρια τους τό μεγαλύτερο ὅπλο: Τήν ψῆφο.

Χροιά συνταγματικῆς ἐκτροπῆς, παρουσιάστηκε πρώτη φορά μετά τήν δικτατορία στήν Λευκάδα. Ἡ ποινικοποίηση τῆς ἐλεύθερης ἐκφράσεως τῶν πολιτῶν, παρά τά γραφόμενα στό Σύνταγμα τῶν Ἑλλήνων. Μήπως θά ἔπρεπε νά ἀντιδράσει κάποιος ἀπό τούς πολλούς συνταγματολόγους πού διαθέτουμε;

Κλείνοντας θά ἤθελα  νά πῶ ὅτι στό μόνο πού ἐλπίζω εἶναι στό genius loci, πού ἔχει πάρει την ἀπόφασή του καί φυσικά δέν φοβᾶται ἀγωγές και λιμενικά ταμεῖα.

 

Παραλιακός Ἀνθῶνας

Ἡ διαμόρφωσή του ἄρχισε ἐπί Δημαρχίας τοῦ Κ. Ἀλβανίτη, γιατροῦ (θητεία 1887-1891). Ὁ χῶρος ἦταν περιφραγμένος καί γεμᾶτος δέντρα καί ἄνθη ὅπως φαίνεται σέ  παλιότερες  φωτογρα­φίες. Στό βορειότερο τριγωνικό σχεδόν ἄκρο του,  ὑπῆρχε ἕνα μικρό καφενεδάκι, πού ἐντασ­σό­ταν ποιητικά θά ἔλεγα  ἀπό πλευρᾶς χλωρίδας, στόν  ἀνθῶνα. Ἐπί  δημαρχίας Βερροιώτη (ἔγιναν πολλά καί ἐντυπωσιακά  γιά τούς χώρους πρασίνου τῆς πόλεως). Ἡ  τελική ἀνακατασκευή του ἔγινε μόλις ἀνέλαβε Δήμαρχος ὁ  Δ. Γιαννουλάτος τό 1925.  Στόν χῶρο  ἐφυτεύφθηκαν νέα δένδρα, ἄνθη καί ἐξαιρετικά φυτά  τά ὁποία προσέφερε ἡ Ζωή Ἰωάν. Βαλαωρίτου. Ἐκεῖ τοποθετήθηκε ἡ προτομή τοῦ Ἀριστ. Βαλωρίτη καί στήλη γιά τόν Λευκάδιο Χέρν. Ὁ χῶρος ἔγινε μιά “πάντερπνος ὄασις” γιά τούς κατοίκους ὅπως ἀναφέρει ὁ Π. Κουνιάκης στό:  Ἡ Σύγχρονος  Λευκάς, 1860-1936. Ἐκεῖ ἐορτάσθηκαν τά ἑκατό χρόνια ἀπό τῆς γεννήσεως τοῦ Βαλαωρίτη μέ τά ἀποκαλυπτήρια  τῆς προτομῆς του. Ἀργότερα προσετέθηκαν και ἄλλα ἀγάλματα σημαντικῶν προσωπικοτήτων τοῦ νησιοῦ Τά λοιπά εἶναι γνωστά. Παραπέμπω σέ ἀνάλυση πού δημσιεύθηκε τό 2015.  https://charapapadatou.gr/kai-pali-peri_aisthitikis/

Ἡ πρώτη καταστροφική ἐπέμβαση ἔγινε ἐπί Δικτατορίας. Τήν Δικτατορία τήν κρίναμε μέχρι στιγμῆς ἀπό πολιτικῆς πλευρᾶς. Δέν ἀναλύθηκε ποτέ ἡ καταστροφή πού προκάλεσε ὄχι μόνο στήν Λευκάδα ἀλλά καί παντοῦ στήν ἀλλοίωση τῶν χώρων ἱστορικῆς μνήμης τῶν πόλεων καί ἰδίως στήν ἀρχιτεκτονική μας κληρονομιά. Στήν Πάτρα π.χ. γκρέμισαν τό σύμβολο τῆς πόλεως, τόν  Φάρο καί οἱ πολεοδομικές ἐπεμβάσεις ὑποθήκευσαν τό μέλλον τῆς πόλεως γιά τά ἑπόμενα τουλάχιστον 100 χρόνια. Καί ἄλλα πολλά, ὅπως ὁ Α.Ν. 395/1968 (ΦΕΚ 95Α//1968) πού αὔξησε συλλήβδην τόν Συντελεστή Δομήσεως σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα μέ πολλαπλά καταστροφικά  ἀποτελέσματα. Βέβαια ἡ Δημοκρατία θά ἔπρεπε νά ἐπαναφέρει τίς καταστροφές αὐτές.

Καί πράγματι στήν πρώτη Κυβέρνηση μετά τήν δικτατορία ἄρχισαν οἱ νομοθετικές ρυθμίσεις γιά τήν κήρυξη διατηρητέων κτηρίων, συνόλων  καί ἱστορικῶν τόπων πού ἀποδείχθηκαν σωτήριες, σέ πολλά ἐπίπεδα. Ἰδίως μέσω τῶν Πολεοδομικῶν Μελετῶν πού ἔγιναν την δεκαετία τοῦ 80 σέ ὅλη την Ἑλλάδα.   Ἀλλά στήν Λευκάδα αὐτό δέν ἦταν ἐντελῶς δυνατόν, διότι λίγο μετά τήν δικτατορία ὁ ἐπί δικτατορίας Δήμαρχος ἐξελέγη ἀπό τούς δημοκρατικούς Λευκαδίτες, τώρα, μέσω ἐκλογῶν. Ἄρα ἐπιβραβεύτηκε ἀπό τόν λαό τῆς Λευκάδας ἡ δικτατορία καί τά ἔργα της.

Ὅπως φαίνεται τό ἀποφασίζομεν καί διατάζομεν ἔχει θανάσιμα γοητεύσει τούς Ἕλληνες. Διότι ἀλλιῶς στήν προκειμένη περίπτωση, ὅπως καί σέ ἄλλες, θά ἀκολουθοῦνταν οἱ νόμιμες διαδικασίες. Ὑπάρχουν προδιαγραφές γιά τέτοια ἔργα. Εἶναι ὁ πιό ἀσφαλής τρόπος ὅταν μάλιστα κανείς δέν διαχειρίζεται τό σπίτι του, ἀλλά τήν ἱστορική συλλογική μνήμη μιᾶς ὁλόκληρης πόλεως μέ χρήματα βέβαια τῶν πολιτῶν. Ἡ ἱστορική μνήμη φαίνεται ὅτι διαγράφηκε ἐντελῶς ἀπό τό μυαλό τῶν συγχρόνων ταγῶν μας, διότι πῶς νά ἐξηγήσουμε ὅτι γκρεμίζει κανείς ἕνα μνημεῖο τοῦ νεώτερου ἑλληνισμοῦ γιά δυό θέσεις πάρκινγκ;  Θά μοῦ πεῖτε: Σιγά τώρα ποιός ἦταν ὁ Βαλαωρίτης γιά νά τόν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν. Πού δέν ψηφίζει κιόλας.

Ἐδῶ κάτι ἀκαλαίσθητες πλάκες πού τά βάφτισαν ἡρῶα πετάχτηκαν σέ μιά ἄκρη τοῦ λιμανιοῦ σάν σκουπίδια. Καί κανείς δέν ἐνδιαφέρεται γιά τήν εἰκόνα πού παρουσιάζουμε. Ἔτσι καί ἀλλιῶς τό μόνο πού χρησιμεύουν εἶναι δυό φορές τό χρόνο νά στήνονται οἱ ἐπίσημοι γιά φωτογράφιση, πετᾶμε καί κανένα στεφάνι ἔτσι ἀπό συνήθεια.

Βέβαια τό παλαιό καλαίσθητο Ἡρῶον πού ἔφκιασε ὁ Δήμαρχος Βερροιώτης (Θητεία 1899 -1907) γιά τούς πεσόντες στόν πόλεμο τοῦ 1897, ἦταν στό μποσκέτο καί ἦταν ἕνας χῶρος κόσμημα μέ τήν σιδερένια περίφραξη καί τά πολλά ἄνθη. Ἔπεσε θύμα καί αὐτό τοῦ τουρισμοῦ. Τί νά πρωτοπεῖ κανείς. Καί μιά παρατήρηση. Γνωρίζει κανείς τό ρόλο πού ἔπαιξε ὁ παραλιακός Ἀνθῶνας στίς Γιορτές Λόγου καί Τέχνης μέχρι καί τήν Δικτατορία;

Κτήριο Δικαστηρίων ὅπου τά ΓΑΚ Λευκάδας

 Τά ΓΑΚ Λευκάδας στεγάζονται στό ἰσόγειο τῶν Παλαιῶν Δικαστηρίων, ὅπως λέγεται τό κτήριο, λόγω τῆς ἀρχικῆς του χρήσεως. Τόσο το κτίριο τῶν Δικαστηρίων ὅσο καί το κτίριο του Γυμνασίου χτίσθηκαν ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1830, μετά τόν μεγάλο σεισμό τοῦ 1825. Εἶναι ἀπό τά πιό ἐμβληματικά κτήρια τῆς Χώρας καί ἐξαιρετικά δείγματα τῆς εὑρηματικῆς ἀντισεισμικῆς κατασκευῆς πού διαμόρφωσαν οἱ λευκαδίτες τεχνίτες τῶν περασμένων αἰώνων.  Τό κτήριο τῶν Δικαστηρίων βρίσκεται μέσα στά ὅρια τοῦ κηρυγμένου παραδοσιακοῦ ἱστοῦ τῆς Λευκάδας (ΦΕΚ 103Β/10-3-1982 «Περί χαρακτηρισμοῦ τῆς Λευκάδας (Χώρας), ὡς ἱστορικοῦ διατηρητέου τόπου). Ἔχει κηρυχθεῖ διατηρητέο (ΦΕΚ 230 /Δ/ 14- 3-1988, «Περί χαρακτηρισμοῦ ὡς διατηρητέου τοῦ κτηρίου τῶν Δικαστηρίων στήν ὁδό Βαλαωρίτου στήν Λευκάδα, Ν. Λευκάδας καί καθορισμός εἰδικῶν ὅρων καί περιορισμῶν δομήσεως») καί ἀνήκει στό Δῆμο Λευκαδίων.  (Παρατήρηση: Ὁ δρόμος δέν λέγεται πιά ὁδός Βαλαωρίτου. Πολύ εὔκολα διαγράφηκε ὁ Βαλαωρίτης καί μπῆκε κάποιο ἄλλο ὄνομα, πού θεωρήθηκε πολύ πιό σημαντικό ἀπό τόν Βαλαωρίτη).

Ἀντιγράφουμε τά βασικά σημεῖα τοῦ ΦΕΚ, πού ἀφοροῦν στήν διατήρησή του καί στήν χρήση του.

2. Στο χαρακτηριζόμενο ώς διατηρητέο κτίριο απαγορεύεται κάθε αφαίρεση, αλλοίωση ἤ καταστροφή των επί μέρους αρχιτεκτονικών ή καλλιτεχνικών διακοσμητικών στοιχείων του.
3. Επιτρέπεται η επισκευή, η αποκατάσταση των όψεων, ο εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων, η ενίσχυση του φέροντος οργανισμού, η εσωτερική διαρρύθμιση για χρήση του κτιρίου για την στέγαση διοικητικών και πολιτιστικών υπηρεσιών.
4. Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση φωτεινών ή μη επιγραφών και διαφημίσεων στο κτίριο ή σε ικριώματα στους ελεύθερους χώρους αυτού, πλην των επιγραφών περιορισμένων διαστάσεων που υποδηλώνουν την χρήση του κτιρίου.
5. Για κάθε οικοδομική εργασία επισκευής και αποκατάστασης του κτίσματος, εσωτερικών διαρρυθμίσεων και τοποθέτησης επιγραφών σε αυτό απαιτείται η έγκριση της Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού (ΕΠΑΕ).

Καί τώρα στό προκείμενο. Ἐξασφαλίσθηκε ἕνα ποσόν γιά ἐπισκευές στό λίθινο ἰσόγειο, ὅπου στεγάζονται τά ΓΑΚ Λευκάδας. Τά ΓΑΚ Λευκάδας εἶναι ἀναμφισβήτητα μιά πολύτιμη κληρονομιά  γιά τήν Λευκαδα ἀλλά καί γενικῶς καί καλῶς κάποιος ἐνδιαφέρθηκε νά τά προστατέψει.  Ἀλλά πῶς, βεβηλώνοντας τό κτήριο; Εἶναι τό κτήριο κάποια ἀποθήκη πού τήν μπαλώνουμε; Ποιά τεχνική ὑπηρεσία, ἄν καταλαβαίνω σωστά, τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, δέν κατάλαβε ὅτι κάτι συμβαίνει μέ τό κτήριο αὐτό; Καί γιατί ἡ ὅποια μελέτη δεν πέρασε ἀπό τό τοπικό  ΣΑ, ὅπως ὁρίζει  τό ΦΕΚ;

 Μπήκανε ἀλουμινένια πράθυρα. Τά  διπλά ἐνεργειακά τζάμια μποροῦν νά γίνουν καί μέ ξύλινα κασώματα. Πρός τί λοιπόν ἡ γελοιοποίηση τοῦ κτηρίου; Φυσικά πρέπει νά ἀντικατασταθοῦν. Καί οἱ  ὅποιες ἐργασίες στόν λίθινο τοῖχο πῶς ἔγιναν; Καί τά σκοῦρα τί ἔγιναν. Πετάχθηκαν στά σκουπίδια; Στό ΦΕΚ γράφει ρητά ὅτι δέν ἀφαιρεῖται τίποτε. Τά σκοῦρα καθώς καί ἡ πόρτα εἶναι καί αὐτά διατηρητέα. Χρειάζονται ἁπλῶς συντήρηση. Ἡ ξυλεία πού κατασκευάσθηκαν τά κουφώματα αὐτά ἦταν ἐξαιρετικῆς ποιότητας, κάτι πού δέν διαθέτουμε σήμερα.

Καί ἐπειδή τό κτήριο ἀνήκει στόν Δῆμο, ποιά  ἡ ἐπέμβαση τοῦ Δήμου; Δέν θά ἔπρεπε  νά ἐπέμβει γιά ἐργασίες πού γίνονται στήν ἰδιοκτησία του; Στόν Δῆμο γίνεται αὐτή τήν στιγμή ἀναστήλωση τοῦ Κτιρίου Ζαμπελίων καί  ὁ  ἐπιβλέπων μηχανικός γνωρίζει  καλά τήν διαδικασία ἀναστηλώσεως σέ ἀνάλλογα κτίσματα.  Καί γιατί τελικά δέν ἐφαρμόζεται ὁ Νόμος; Πάλι ἀποφασίζομεν καί διατάζομεν;

Τά ἰδια ἰσχύουν καί γιά τό κτήριο τοῦ  Γυμνασίου πού κηρύχθηκε διατηρητέο μέ τό ἴδιο ΦΕΚ. Τό γράφω αὐτό διότι διάβασα ὅτι θα μεταφερθοῦν  ἐκεῖ τά ΓΑΚ καί φυσικά θά πρέπει να γίνουν ἐργασίες ἀποκαταστάσεως τοῦ κτηρίου. Ἐλπίζω  νά μή τό θεωρήσουν καί αὐτό ἀποθήκη καί νά κάνουν ἀνάλογους βανδαλισμούς.

Εἶχα προτείνει τό Γυμνάσιο νά γίνει Μουσεῖο Βαλαωρίτη. Ἔκανα δημοσίευση καί τό ἔστειλα στούς  πολιτικούς ἐκπροσώπους τοῦ νησιοῦ μας. Θά μποροῦσε βέβαια νά γίνει καί στό κτήριο Δικαστηρίων. Φυσικά κανένα ἐνδιαφέρον. Ὅπως εἶπα καί παραπάνω ὁ Βαλαωρίτης δέν ψηφίζει.  Μήπως ὅμως ψηφίζει; Ἄς τό σκεφθοῦν. Παραθέτω τό κείμενο τῆς προτάσεως. https://charapapadatou.gr/drysi-moyseioy-to-thniko-mas-poiiti-r-valaoriti-stin-leykada/

Ἔχουμε καταλάβει πόσο μεγάλη σημασίας εἶναι τά παραδοσιακά κτήρια τοῦ νησιοῦ μας; Ἡ ἰδιοφυής στατική ἀντιμετώπιση πού ἀνέπτυξαν οἱ λευκαδίτες τεχνίτες δέν ὑπάρχει πουθενά ἀλλοῦ, οὔτε στήν Ἑλλάδα οὔτε ἔξω ἀπό αὐτήν. Γνωρίζουμε ὅτι τά κτήρια αὐτά τῶν 200 καί πλέον  ἐτῶν πληροῦν τούς ὅρους τοῦ σύγχρονου ἀντισεισμικοῦ κανονισμοῦ, πού εἶναι ἕνας ἀπό τούς καλύτερους στήν Εὐρώπη; Ὅτι ἔχουν ἐπιβιώσει ἀπό μεγάλους σεισμούς, πού ἀλλοῦ προκαλοῦσαν τεράστιες καταστροφές καί πολλά ἀνθρώπινα θύματα; Γνωρίζουμε ὅτι ἔχουμε στά χέρια μας μιά ζωντανή παράδοση πολύτιμη πού θα ἔπρεπε νά τήν ἔχουμε ἀξιοποιήσει ἐπιστημονικά καταλλήλως; Μᾶλλον ὄχι.

 

Ὑποθαλάσσια Ζεύξη

Τό θέμα δεν εἶναι μικρό γιά νά τό προσπερνᾶμε χωρίς ἔρευνα. Τό πρόβλημα τῆς εἰσόδου στό νησί εἶναι ὑπαρκτό. Το θέμα εἶναι πῶς τό ἀντιμετωπίζουμε. Διαβάζω  ὅτι προχωρᾶνε κάποιες ἐπί μέρους μελέτες. Ἄρα ἔχει ἀποφασισθεῖ ἡ χάραξη. Πότε ἔγινε αὐτή ἡ μελέτη; Ἔγινε ἔρευνα ἐναλλακτικῶν λύσεων μιά καί ὁ προτεινόμενος χῶρος γιά τήν ὑπόγεια διεύλευση περνᾶ μέσα ἀπό προστατευμένη περιοχή τήν ὁποία κατακερματίζει; Ἀλλά καί πρακτικά εἶναι αὐτή ἡ πιό καλή λύση γιά τήν Λευκάδα; Σέ ἕνα τέτοιο μοναδικῆς ὀμορφιᾶς τοπίο νά μπαίνουμε μέσα στήν μούτελη γιά νά φθάσουμε στήν πόλη;  Σημειώνω μόνο δύο παρατηρήσεις:

Α. Τό τοπίο εἶναι ἀπαράμιλλης ὀμορφιᾶς καί ἡ ὅποια νέα σύνδεση θἀ ἔπρεπε νά εἶναι μιά ἐντυπωσιακή  ὑπέργεια κατασκευή.

Β. Ἀλλά καί ἀπό ἀναπτυξιακῆς πλευρᾶς ἄν τό κυττάξουμε ἡ καλύτερη λύση εἶναι νά γίνει παράλιος  δρόμος κατά μῆκος τῆς δυτικῆς ἀκαρνανικῆς ἀκτῆς, δηλαδή  τῶν περιοχῶν Περατιᾶς καί Πλαγιᾶς καί στήν θέση πού προβλέπεται νά μπαίνει στήν Λευκάδα, μετά τό ΚΤΕΛ, ἐγκαρσίως στό κανάλι, νά γίνει, ἄν τόσο τό  ἐπιθυμοῦν, ἡ ὑπόγεια διεύλευση. Ἡ λύση αὐτή θα ἀναπτύξει καί τήν ἔναντι ἀκτή τόσο γιά τήν ἴδια τήν περιοχή ὅσο καί γιά τήν Λευκάδα. Βέβαια ἐκεῖ θα μπροῦσε νά γίνει καί μιά ἐντυπωσιακή ὑπέργεια γέφυρα. Καί αὐτό εἶναι ἕνα  μεγάλης οἰκονομικῆς ἐμβέλειας ἔργο. Καί θά μποροῦσε νά εἶναι καί μιά μεγάλης κλίμακας αἰσθητική παρέμβαση γιά τήν περιοχή πού  θά  δροῦσε καί ὡς τουριστικός πόλος ἕλξεως. Τίς ἀπόψεις μου δημοσίευσα ἀπό τό 2014. https://charapapadatou.gr/kykloforia-kai-aisthitiki/

Καί ἐδῶ νά  καταλήξω λέγοντας ὅτι θά ἦταν ἐνδιαφέρον νά μᾶς ποῦνε σύμφωνα μέ ποιές νόμιμες διαδικασίες προχωράει αὐτή ἡ ἱστορία.

Ἐπίλογος

Τά ὅποια ἔργα πρέπει να γίνονται μέ βάση τίς νόμιμες διαδικασίες. Ὅλοι μηδενός ἐξαιρουμένου δέν ἔχουν τό δικαίωμα νά χρησιμοποιοῦν τά χρήματα τῶν Ἐλλήνων φορολογουμένων κατά βούλησιν. Ἡ Λευκάδα ἔχει και ἄλλη τραυματική ἐμπειρία ἀπό τήν χούντα. Τό Δημαρχεῖο πού χτίσθηκε ἀπέναντι ἀπό τόν Ἀνθῶνα Βαλαωρίτη. Ἕνα κτήριο πού δέν παρελήφθη ποτέ κατά τήν μεταπολίτευση λόγω πολλῶν κακοτεχνιῶν καί λανθασμένων διαδικασιῶν καί  ξεσήκωσε θύελλα ἀντιδράσεων. Καί ἀργότερα κατεδαφίσθηκε (ὅπως καί ἄλλα ἔργα τῆς χουντικῆς περιόδου στήν Ἑλλάδα). Καί φυσικά τά χρήματα τῶν φορολογουμένων γιά τήν ἀνέγερσή του πήγανε στόν βρόντο. Δέν πρέπει λοιπόν νά μᾶς κάνει ἐντύπωση γιατί εἴμαστε καταχρεωμένοι, τουτέστιν δοῦλοι ξένων. Ἐλπίζω νά μή ξαναρχίσουμε πάλι  τά ἴδια.

 

Σημ.: * Ὁ στίχος στόν τίτλο  εἶναι ἀπό τό ποίημα τοῦ Κ. Καφάβη, Ἀπολίπειν ὁ Θεός Ἀντώνιον.